Dzisiejszy wpis zostanie poświęcony rozgraniczeniu nieruchomości. Zgodnie z art. 29 Prawa geodezyjnego i kartograficznego rozgraniczenie nieruchomości ma na celu ustalenie przebiegu ich granic przez określenie położenia punktów i linii granicznych, utrwalenie tych punktów znakami granicznymi na gruncie oraz sporządzenie odpowiednich dokumentów.
Nadto rozgraniczeniu podlegają, w miarę potrzeby, wszystkie albo niektóre granice określonej nieruchomości z przyległymi nieruchomościami lub innymi gruntami. Rozgraniczenie zatem polega na ustaleniu przebiegu granicy nieruchomości (z natury rzeczy może chodzić tylko o nieruchomości gruntowe), czyli na ustaleniu, jak daleko sięga prawo własności przysługujące właścicielowi danej nieruchomości. Nie służy natomiast doprowadzeniu nieruchomości do określonej powierzchni. W wyniku postępowania o rozgraniczenie nie dochodzi, co do zasady, do rozstrzygnięcia o wydaniu nieruchomości ani do rozstrzygnięcia o innych roszczeniach związanych z nieruchomością.
Rozgraniczenia nieruchomości dokonują wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) oraz, w wypadkach określonych w ustawie, sądy. Administracyjną fazę postępowania o rozgraniczenie otwiera złożenie przez zainteresowanego podania do wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Do wniosku należy również dołączyć dokument potwierdzający tytuł prawny do nieruchomości (tj. akt własności ziemi lub akt notarialny lub postanowienie sądowe o zniesieniu współwłasności lub odpis z księgi wieczystej lub decyzja administracyjna). Wniosek o rozgraniczenie może złożyć właściciel, współwłaściciel, użytkownik i współużytkownik wieczysty, zarządca nieruchomości.
Czynności ustalania przebiegu granic wykonuje geodeta upoważniony przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Przy ustalaniu przebiegu granic bierze się pod uwagę znaki i ślady graniczne, mapy i inne dokumenty oraz punkty osnowy geodezyjnej a w przypadku ich braku ustala się przebieg granicy na podstawie zgodnego oświadczenia stron lub jednej strony, gdy druga strona w toku postępowania oświadczenia nie składa i nie kwestionuje przebiegu granicy. W razie sporu co do przebiegu linii granicznych, geodeta nakłania strony do zawarcia ugody. Ugoda zawarta przed geodetą posiada moc ugody sądowej.
Jeżeli brak jest przeszkód do prowadzenia postępowania organ zawiadamia pisemnie właścicieli (użytkowników wieczystych ) nieruchomości sąsiednich o złożonym wniosku. W wyznaczonym w piśmie terminie osoby te mogą się wypowiedzieć, co do zasadności złożonego wniosku. Organ w drodze zapytania ofertowego wyłania geodetę uprawnionego. Upoważniony organ geodeta uprawniony – dokonuje ustalenia przebiegu granic na podstawie danych zgromadzonych w operacie ewidencji gruntów i budynków, dokumentacji przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, dokumentów znajdujących się w aktach ksiąg wieczystych prowadzonych dla nieruchomości wskazanych we wniosku, oraz innych dokumentów uzyskanych od uczestników postępowania.
Wezwanie do stawienia się na gruncie doręcza się stronom za zwrotnym poświadczeniem odbioru, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem. Z czynności ustalenia przebiegu granic sporządza się protokół graniczny lub akt ugody. Dokumentacja rozgraniczenia nieruchomości dostarczana jest przez geodetę do organu. Organ dokonuje oceny prawidłowości wykonania czynności ustalenia przebiegu granic nieruchomości przez upoważnionego geodetę oraz zgodności sporządzonych dokumentów z przepisami. Po upływie terminu do zapoznania się z aktami sprawy stronom postępowania zostanie doręczona decyzja kończąca postępowanie administracyjne wraz z postanowieniem ustalającym wysokość kosztów postępowania.
Adwokat Jacek Osmólski, fot. pixabay.com
