O tym, jaką umowę podpisujemy, kiedy kupujemy jakiś produkt np., podczas prezentacji i jakie obowiązki ma wobec nas osoba, od której go kupujemy. Specjalnie dla Państwa kwestie te wyjaśnia adwokat Jacek Osmólski. Dziś część pierwsza poradnika na ten temat.
Coraz częściej w obrocie towarami i usługami mamy do czynienia z umowami zawieranymi na odległość oraz poza lokalem przedsiębiorstwa. Obie formy nie tylko są bardzo popularne, ale również wygodne. Regulacje prawne odnośnie powyższych sposobów sprzedaży towarów zawiera ustawa z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta.
Umowa zawierana na odległość, to umowa zawarta z konsumentem bez jednoczesnej fizycznej jego obecności, z wyłącznym zastosowaniem jednego lub kilku środków porozumiewania się na odległość (np. zakupy w sklepie internetowym). Umowa natomiast zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa to umowa z konsumentem zawarta przy obecności stron, ale w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy (np. w domu konsumenta, na prezentacji organizowanej w hotelu). W obu przypadkach klientem musi być konsument, a usługodawcą albo sprzedającym profesjonalista (przedsiębiorca).
Pomimo powszechnych obaw, w szczególności osób starszych, w zakresie korzystania z takich form sprzedaży, warto wiedzieć, że przepisy prawa nakładają szereg obowiązków na sprzedawcę.
Ma on obowiązek udzielić konsumentowi pełnej i rzetelnej informacji m.in. o nazwie i adresie, warunkach zakupu i dostawy towaru oraz dokładnej cenie i kosztach dostawy. Dodatkowo konsument powinien wiedzieć o sposobie zapłaty za towar, jak również sprzedawca powinien dokładnie, w sposób zrozumiały przedstawić procedurę reklamacji i termin, w jakim należy zwrócić towar.
Konsument również powinien mieć informację o prawie odstąpienia od umowy, okresie trwania umowy oraz prawie wypowiedzenia umowy.
Sprzedawca ma także obowiązek pisemnie potwierdzić konsumentowi informacje dotyczące transakcji najpóźniej do momentu dostawy towaru bądź rozpoczęcia wykonywania usługi.
Istotny z punktu widzenia klienta jest potwierdzenie zaproponowanych warunków umowy. W pierwszej kolejności przedsiębiorca zatem przekazuje na trwałym nośniku konsumentowi treść umowy (np. pocztą elektroniczną, w formie papierowej, bądź SMS-em), a następnie klient składa wobec przedsiębiorcy oświadczenie o zawarciu umowy (np. przez nagranie rozmowy telefonicznej, przesłanie oświadczenia pocztą elektroniczną, podpisane oświadczenie w formie papierowej).
W przypadku braku powyższego potwierdzenia – bez odpowiedzi konsumenta – klient nie musi płacić, odsyłać towaru ani też składać żadnego oświadczenia, gdyż w takim wypadku przedsiębiorca spełniając świadczenie, czyni to własne ryzyko.
Red. PS, fot. pixabay.com
