„500 plus dla osób niesamodzielnych” to świadczenie, które zacznie obowiązywać od 1 października. W ZUS już teraz można składać wnioski i zasięgnąć informacji, komu ono przysługuje. W województwie podlaskim już prawie 4 tys. osób ubiega się o ten dodatek. Nie wszyscy zainteresowani jednak wiedzą, że niepełnosprawność to nie to samo, co niezdolność do samodzielnej egzystencji. Nawet znaczny stopień nie jest podstawą do przyznania prawa do świadczenia uzupełniającego.

Często zdarza się mylić pojęcie niepełnosprawności z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Różnica między tymi określeniami jest znaczna. O zakwalifikowaniu do tych grup decydują odmienne przesłanki, różny jest ich podział na stopnie, mają zupełnie odrębne podstawy prawne i nie wywołują takich samych skutków.

Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu, uniemożliwiające zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację. O tym, czy ktoś jest niezdolny do samodzielnej egzystencji, decyduje lekarz orzecznik ZUS i to on wydaje stosowne orzeczenie.

Inaczej jest w przypadku orzeczeń o niepełnosprawności i jej stopniu, które wydają zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności. Niepełnosprawność związana jest z naruszeniem sprawności organizmu, ale także z utrudnieniem, ograniczeniem bądź niemożnością wypełniania ról społecznych. Ma trzy stopnie: znaczny, umiarkowany i lekki. O tym, do której z tych grup zostaniemy zaliczeni, decydują powiatowe (miejskie) zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności.

Aby otrzymać świadczenie uzupełniające, należy posiadać ważne orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji, wydane przez lekarza orzecznika ZUS. Osoby, które chcą otrzymać wsparcie, a nie posiadają takiego orzeczenia, powinny do wniosku o świadczenie dołączyć dokumentację medyczną oraz inne dowody, które mogą mieć wpływ dla wydania orzeczenia. Mogą to być na przykład: karta badania profilaktycznego, dokumentacja z rehabilitacji leczniczej lub zawodowej oraz zaświadczenie o stanie zdrowia – informuje Katarzyna Krupicka regionalny rzecznik prasowy ZUS województwa podlaskiego.

Musimy pamiętać, że orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do samodzielnej egzystencji jest równoznaczne z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Natomiast nigdy nie jest na odwrót. To, że posiadamy orzeczenie o niepełnosprawności nie oznacza, że otrzymamy świadczenie. Taką decyzję o naszym stanie zdrowia podejmie lekarz orzecznik ZUS.

Źródło: ZUS / Fot. mat.pras. ZUS